Evans Experientialism Evans Experientialism Evans Experientialism
   
Athenaeum Reading Room

Iceland -- The Poetic Edda

Grottasöngr
(The Song of Grotti)

Extra Info

1) Now then are come to the king's high hall
the foreknowing twain, Fenja and Menja;
in bondage by Frodi, Fridleif's son,
these sisters mighty as slaves are held.
(1) Nú eru komnar til konungs húsa,
framvísar tvær, Fenja ok Menja,
þær ro at Fróða Friðleifssonar
máttkar meyjar at mani hafðar.
(2) To moil at the mill the maids were bid,
to turn the grey stone as their task was set;
lag in their toil he would let them never,
the slaves' song he unceasing would hear.
(2) Þær at lúðri leiddar váru
ok grjóts gréa gangs of beiddu;
hét hann hvárigri hvílð né ynði,
áðr hann heyrði hljóm ambátta.
(3) The chained ones churning ay chanted their song:
"Let us right the mill and raise the millstones."
He gave them no rest, to grind on bade them
(3) Þær þyt þulu þögnhorfinnar;
"leggjum lúðra, léttum steinum."
Bað hann enn meyjar, at þær mala skyldu.
(4) They sang as they swung the swift-wheeling stone,
till of Frodi's maids most fell asleep.
Then Menja quoth, at the quern standing:
(4) Sungu ok slungu snúðga-steini,
svá at Fróða man flest sofnaði;
þá kvað þat Menja, var til meldrs komin:
(5) "Gold and good hap we grind for Frodi,
a hoard of wealth on the wishing-mill;
he shall sit on gold, he shall sleep on down,
he shall wake to joy; well had we ground then!
(5) "Auð mölum Fróða, mölum alsælan,
mölum fjölð féar á feginslúðri;
siti hann á auði, sofi hann á dúni,
vaki hann at vilja; þá er vel malit.
(6) Here shall no one harm his neighbor,
nor bale-thoughts brew for others' bane,
nor swing sharp sword to smite a blow,
though his brother's banesman bound he should find."
(6) Hér skyli engi öðrum granda,
til böls búa né til bana orka,
né höggva því hvössu sverði,
þó at bana bróður bundinn finni."
(7) This word first then fell from his lips:
"Sleep shall ye not more than cock in summer,
or longer than I a lay may sing."
(7) En hann kvað ekki orð it fyrra:
"Sofið eigi meir en of sal gaukar,
eða lengr en svá ljóð eitt kveðak."
(8) Menja said: "A fool wert, Frodi, and frenzied of mind, the time thou, men's friend, us maidens did buy; for strength did you choose us, and sturdy looks,
but you didn't reck of what race we sprang."
(8) "Var-at-tu, Fróði fullspakr of þik,
málvinr manna, er þú man keyptir;
kaustu at afli ok at álitum,
en at ætterni ekki spurðir.
(9) "Hardy was Hrungnir, but his sire even more; more thews than they old Thjatsi had.
Ithi and Aurnir are of our kin:
are we both born to brothers of jotuns!"
(9) Harðr var Hrungnir ok hans faðir,
þó var Þjazi þeim öflgari,
Iði ok Aurnir, okkrir niðjar,
brSðr bergrisa, þeim erum bornar.
(10) "Scarce had Grotti come out of grey mountain,
from out of the earth the iron-hard slab,
nor had mountain-maids now to turn the mill-stone,
if we had not first found it below."
(10) KSmi-a Grótti ór gréa fjalli,
né sá inn harði hallr ór jörðu,
né mSli svá mær bergrisa,
ef vissim vit vætr til hennar
(11) "Winters nine we grew beneath the ground;
under the mountains, we mighty playmates
did strive to do great deeds of strength:
boulders we budged from their bases.
(11) Vér vetr níu várum leikur
öflgar alnar fyr jörð neðan,
stóðu meyjar at meginverkum,
fSrðum sjalfar setberg ór stað.
(12) "Rocks we rolled out of jotun's realm:
the fields below with their fall did shake;
we hurled from the heights the heavy quernstone,
the swift-rolling slab, so that men might seize it."
(12) Veltum grjóti of garð risa,
svá at fold fyrir fór skjalfandi;
svá slöngðum vit snúðga-steini,
höfga-halli, at halir tóku.
(13) "But since then we to Sweden fared,
we foreknowing twain, and fought among men;
byrnies we broke, and bucklers shattered,
we won our way through warriors' ranks."
(13) En vit síðan á Svíþjóðu
framvísar tvær í folk stigum,
beiddum björnu, en brutum skjöldu,
gengum í gögnum gráserkjat lið.
(14) "One king we overthrew, enthroned the other.
To good Guthorm we granted victory;
stern was the struggle ere Knui was struck."
(14) Steypðum stilli, studdum annan,
veittum góðum Gotþormi lið;
var-a kyrrseta, áðr Knúi felli.
(15) "A full year thus we fared among men;
our name was known among noble heroes.
Through linden shields sharp spears we hurled,
drew blood from wounds, and blades reddened."
(15) Fram heldum því þau misseri,
at vit at köppum kenndar várum,
þar sorðum vit skörpum geirum
blóð ór benjum ok brand ruðum.
(16) Now we are come to the king's high hall,
without mercy made to turn the mill;
mud soils our feet, frost cuts our bones;
at the peace-quern we drudge: dreary is it here."
(16) Nú erum komnar til konungs húsa
miskunnlausar ok at mani hafðar;
aurr etr iljar, en ofan kulði;
drögum dolgs sjötul, daprt er at Fróða.
(17) "The stone now let stand, my stint is done;
I have ground my share, grant me a rest."
Fenja said: "The stone must not stand, our stint is not done,
before to Frodi his fill we ground."
(17) Hendr skulu hvílask, hallr standa mun,
malit hefi ek fyr mik; mitt of leiti;
nú mun-a höndum hvílð vel gefa,
áðr fullmalit Fróða þykki.
(18) "Our hands shall hold the hard spearshafts,
weapons gory: Awake Frodi!
Awake Frodi!, if listen thou wilt
to our olden songs, to our ancient lore."
(18) Hendr skulu höndla harðar trjónur,
vápn valdreyrug, vaki þú Fróði,
vaki þú Fróði, ef þú hlýða vill
söngum okkrum ok sögnum fornum.
(19) "My eye sees fire east of the castle
battle cries ring out, beacons are kindled!
Hosts of foemen hither will wend
to burn down the hall over thy head."
(19) Eld sé ek brenna fyr austan borg,
vígspjöll vaka, þat mun viti kallaðr,
mun herr koma hinig af bragði
ok brenna bS fyr buðlungi.
(20) "No longer thou Leire shall hold,
have rings of red gold, nor the mill of riches.
Harder the handle, let us hold sister;
our hands are not warm yet with warriors' blood."
(20) Mun-at þú halda Hleiðrar stóli,
rauðum hringum né regingrjóti,
tökum á möndli mær, skarpara,
erum-a varmar í valdreyra.
(21) "My father's daughter doughtily ground,
for the death of hosts did she foresee;
even now the strong booms burst from the quern,
the stanch iron stays -- yet more strongly grind!"
(21) Mól míns föður mær rammliga,
því at hon feigð fira fjölmargra sá;
stukku stórar steðr frá lúðri
járni varðar, mölum enn framar.
(22) Menja said: "Yet more swiftly grind: the son of Yrsa
Frodi's blood wil crave for the bane of Halfdan --
he Hrolf is hight and is to her
both son and brother as both of us know."
(22) Mölum enn framar. Mun Yrsu sonr,
niðr Halfdanar, hefna Fróða;
sá mun hennar heitinn verða
burr ok bróðir, vitum báðar þat."
(23) The mighty maidens, they ground amain,
strained their young limbs of giant strength;
the shaft tree quivered, the quern toppled over,
the heavy slab burst asunder."
(23) Mólu meyjar, megins kostuðu,
váru ungar í jötunmóði,
skulfu skaptré, skauzk lúðr ofan,
hraut inn höfgi hallr sundr í tvau.
(24) Quoth the mighty maiden of the mountain giants:
"Ground have we Frodi, now fain would cease.
We have toiled enough at turning the mill!"
(24) En bergrisa brúðr orð of kvað:
"Malit höfum, Fróði, sem munum hætta,
hafa fullstaðit fljóð at meldri."

BACK TO TOP OF PAGE